Na vele trainingskilometers in het Drentse, de beklimmingen van Col du Vam in Wijster en het trainingsweekend in Zuid Limburg was het eindelijk zover. Vrijdag 31 mei vertrokken de kwartiermakers richting de Alpen. Het 12 persoons chalet, wat was gehuurd, zag er goed uit en lag erg centraal. De winkels en de finish waren vlakbij, het parcours liep voor het chalet langs. Op zondag 2 juni kwamen er nog vier teamleden bij en het laatste teamlid kwam op maandag aan. De dagen voor de start werden gebruikt om te trainen, iedere dag werd de Alpe d’Huez beklommen alleen op woensdag werd een rustdag ingelast. De eerste conclusies luidden het was een zware klim met nergens een vlak stuk om even bij te komen. Woensdag kon iedereen een kaarsje kopen en deze met een persoonlijke boodschap langs het parcours laten zetten. De persoonlijke boodschappen op de kaarsjes riepen vele emoties op. Iedereen had wel een dierbare waar hij of zij aan dacht en waarvoor men de berg op ging. De hele week was het erg warm en zonnig geweest, het weerbericht voor donderdag was dat het een stuk kouder zou zijn maar gelukkig wel droog. De organisatie gaf aan dat iedereen in de afdaling warme kleding moest aan doen om onderkoeling te voorkomen.

Donderdag 6 juni, de dag van Alpe d’Huzes, de spanning liep op. De wekker liep al vroeg af voor de teamleden van Alpe du Vries. Er moest goed worden gegeten alvorens het teamleden om 3.30 uur de berg konden afdalen. De gesponsorde volkorenbrood, muesli bolletjes en krentenbollen van bakkerij Haafs smaakten goed en zorgden voor extra kracht. Een aantal supporters waren op woensdagavond al gekomen, de laatste supporters kwamen ’s morgens om 3.15 uur. Om half drie werd de berg namelijk afgesloten voor Nederlandse auto’s en kon men niet meer gemotoriseerd naar boven. Tegen half vier gingen de teamleden naar de Finish waar ze in colonne onder begeleiding van Motards naar beneden naar de start gingen. Deze afdaling in het pikdonker was een prachtig gezicht, duizenden fietsers met al die lampjes op de fiets. De bochten die waren verlicht met de kaarsjes met de persoonlijke boodschappen. Na lang wachten beneden in het dorp mocht de groep uiteindelijk om 4.51 uur officieel van start. In het beging was het erg druk maar hoe verder naar boven hoe rustiger het werd. Vooral de wandelaars gaven het eerste stuk wel enig oponthoud. De afspraak was dat ieder teamlid op zijn eigen tempo naar boven ging. De een kon namelijk wat sneller klimmen dan de ander. De klim op zich is een hele belevenis, veel supporters aan de kant van de weg. Onder weg was er een goede verzorging van de organisatie, ze stonden met drinken, bouillon, fruit, pannenkoekjes en stukjes stroopwafel langs de kant van de weg. Veel muziek onderweg in bocht 7 een trailer met een band. Ook langs de kant muziek uit Taarlo de groep Opa’s Kunstgebit stond ook ergens muziek te maken. De supporters uit Vries stonden bij het Chalet vanaf de vroege morgen iedereen die boven kwam aan te moedigen. De teamleden van Alpe du Vries werden natuurlijk het hardst aangemoedigd. Na de eerste beklimming werd het opeens mistig en vooral boven op de berg was er een dichte mist en werd het meteen ook een stuk kouder. De 2e afdaling werd door het team gezamenlijk gemaakt, deze was wel erg koud, maar gelukkig zorgde de beklimming er weer voor dat je warm werd. Iedereen ging weer op zijn eigen tempo naar boven. Ieder teamlid deed zijn eigen ten doel gestelde beklimmingen, zodat er twee, drie of vier beklimmingen werden gedaan. ’ S Middags kwam gelukkig de zon er weer bij en voelde het een stuk warmer aan. De laatste klim was dan ook een stuk warmer. Ook hulde aan de supporters van Team Alpe du Vries die de gehele dag iedereen stonden aan te moedigen teamlid of geen teamlid het maakte niet uit.

De conclusie van Team Alpe du Vries was: een zware dag maar iedereen was blij en dankbaar dit te hebben meegemaakt en ook dank aan de vele (meer dan 1000) vrijwilligers van Alpe d’Huzes. Alles was tot in de puntjes geregeld door de organisatie. Het doel van Team Alpe du Vries was om 17.500 euro op te halen voor het KWF. Dit is uiteindelijk € 20.210,–geworden. Met dank aan allen die ons hebben gesteund door een gift of op een andere manier.

Jeroen Draijer
Niesl Askes
Bas Mensing
Patrick Steenbergen
Mark Gritter
Jan Gritter