90 Jaar VAKO Voetbal: het verhaal achter de foto met Johan Pas

“Ook op de vrijdagavond prima jaren gehad alhoewel het altijd lastig was om 9 man mee te krijgen, een groot gedeelte maakte de keuze om thuis bij
de vrouw het weekend in te luiden.”

Ik kwam in Oktober 1997 in Vries te wonen en ben in de zomer van 1998 actief spelend geworden bij VAKO zaterdag 3. Spelend met o.a Jan Bakker, Jan Koops, Geert Koops, Harry en Frank Bogers, Fokko Knol, Jan Zigterman, Jan Been, Geert Been, Aad van Gelder, Eelco Hiemstra, Riko Postma, Rene Kaper heb ik jaren lang deel uitgemaakt van het derde. Nico Altena en Lammert Doornbos speelden dat jaar nog in het eerste maar sloten dat jaar later erbij aan, net zoals Fred van de Ploeg die later lid werd.

Omdat ik onregelmatige diensten had in t weekend en de zaterdagmiddag niet goed uitkwam heb ik 1 jaartje een overstap gemaakt naar zondag 5. Prima jaartje met een kampioenschap behaald in Eext. Maar er was een vriendschappelijke band ontstaan met de mannen van zaterdag 3, dus keerde ik terug. Ik heb geweldige jaren meegemaakt bij de zaterdag waarbij het altijd goed vertoeven was op die middag. Toen er de keuze gemaakt werd om op de zaterdag geen prestatievoetbal meer te spelen, er nog 2 heren elftallen en 1 dames actief waren, dreigde de gezelligheid wat te verdwijnen op die o zo leuke middag. Met Nico Altena en Jan Zigterman bedachten we het toen het plan om voor het goede doel het rad van avontuur te draaien (radje draaien). Iedereen van zaterdag 3 nam iets mee waar hij thuis graag van af wilde ( bv. die smerige wijn van Nico waar hij 3 dozen van had staan) en draaien maar en lootjes verkopen door de dames. Was gewoon dik feest in de kantine, de gezelligheid was er weer. Dat hebben we een 2 tal jaren vol gehouden met een prachtige opbrengst van ik dacht 2000 euro wat beschikbaar is gesteld voor de nieuwe kantine van de club.

Op een gegeven moment ging de leeftijd ons parten spelen. We speelden tegen vrij jonge jongens die je (klein)zoon had kunnen zijn en was er geen sprake meer van gelijkwaardig niveau. Toen is ook de keuze gemaakt om te stoppen met competitievoetbal. De laatste wedstrijd was thuis tegen Borger waarbij het merendeel van onze families aanwezig waren en wat afgesloten werd met een barbecue bij de oude kantine. een hechte familie met elkaar.

Echter, bij alleen maar recreatief trainen misten we toch iets waarbij het idee kwam om op de vrijdag 7 tegen 7 te gaan spelen. We hebben ons toen aangemeld bij de 45+ competitie in Assen die georganiseerd werd door Luc Rengers, in Assen en omstreken wel bekend (raadslid PVDA, initiatiefnemer G voetbal, lid Asser Boys). Ook op de vrijdagavond prima jaren gehad alhoewel het altijd lastig was om 9 man mee te krijgen, een groot gedeelte maakte de keuze om thuis bij
de vrouw het weekend in te luiden.

Legendarisch was de eerste ronde in Maart bij LEO Loon. Het vroor 3 graden maar de gevoelstemperatuur was min 10. Rene Kaper haalde ik met tegenzin op en tijdens de rit naar Loon ontstak hij in woede over het doorgaan ( “ze binnen hartstikke gek, ze binnen HARTSTIKKE GEK”). Vervolgens hadden we sjaals en mutsen op tijdens het voetbal waarbij niemand meer herkenbaar was, natijd meer dan een half uur douchen om weer op te warmen. De derde helft was weer warm zoals altijd.

Omdat het altijd wel lastig was om 9 man te vinden moest ik creatief zijn om een team op de been te krijgen. Daarbij maakte ik gebruik van mijn netwerk en haalde ik met regelmaat een aantal jongens uit de stad op. Linksboven op de foto staan Anjo en Jan Wiepke die met regelmaat ons ondersteunden. De beide heren vonden het erg gezellig bij onze vereniging en hebben nog overwogen om een overschrijving aan te vragen vanuit Lycurgus. helaas kozen ze erbij Lycurgus ervoor om ook 7 tegen 7 op te zetten en zijn de heren daar gebleven.

Rechtsboven in VAKO tenue staat Bastiaan Koijck. Een beetje vreemde eend op het voetbalveld. Kwam vanuit Assen en had daar al meerdere verenigingen gehad, nu was VAKO aan de beurt. Kon helaas niet voetballen alhoewel hij daar anders overdacht. Als hij de bal niet toegespeeld kreeg pakte hij hem wel van je af als ploeggenoot en is hij meerdere malen vervloekt door ons. Op het 25 jarig huwelijksfeest van Nico en Els in onder de Linden kwam hij met zijn elektrische gitaar binnen. Hij beweerde geweldig gitaar te spelen maar met de ervaringen van het
voetbal kwam dat bij ons niet geloofwaardig over. Helemaal achterin bij onder de Linden eerst maar een test afleggen voor onze commissie van oeroud VAKO 3 alvorens het hoofdpodium te betreden bij onder de Linden. Hier had Bastiaan wel gelijk, wat kon die man goed gitaar spelen en heeft hij een fijne bijdrage geleverd aan te feestje van Nico en Els. Zingen kon hij dan weer niet……

VAKO is een fijne familie waar ik me helemaal thuis voel. Ik ben er actief als vrijwilliger en als het moet sta ik nog op t veld bij 7 tegen 7. Ook mijn dochter en zoon hebben er gespeeld waarbij de laatste na de zomer weer terugkeert op de zaterdag.

Dat deze club nog maar jaren mag bestaan, op naar de 100!